İbtidâ râst ile buldı nizâm
Elif-i evvel-i tertîb-i makâm
Sâniyen oldı rehâvî hâvî
Feyz-i te’sîri be-kavl-i râvî
Pençgâh ile idüp istînâs
Zevk-i bî-gâye bulur penç havâs
Semt-i nikrîze idüp vaz’-i kadem
Ne gürîz eyledi üstâd-i kalem
Mutrib-i hâme ider sad cevelân
Semt-i nikrîze gidince raksân
İdicek ‘azm-i reh-i nîşâbûr
Oldı şeh-râh-i negam nakş-i sutûr
Zühre ile negamât-i mâhûr
Kızdurup deffini mâhun tef-i hûr
İder ısgâ-yi sadâ-yi zâvil
Hüzn ü endûhı gönülden zâ’il
Nagme-i selmek ile subh ü mesâ
Silmek ister dili mir’âtâsâ
Olur âvâz-i nevâ rûha gıdâ
Dinlese ‘âşık-i bî-berg ü nevâ
Isfahân olsa murabba’-beste
Çâr-bâg içre olur gül-deste
Olur ey zâhid-i bî-tab’ ü mezâk
Mûsıkîden mütelezziz ‘uşşâk
Pür-safâ itdi makâm-i hûzî
Havza-i kalb-i gumûm-endûzı
İder oldukça dü-beyt âvâze
Köhne ebyâtı bayâtî tâze
Negamât itse hümâyûnda karâr
Görinür bâl-i hümâ mûsîkâr
Mutrib itdükçe nihâvendi sürûd
Bûy-i te’sîri virür nagme-i ‘ûd
Bezmgâh içre mey-i savt-i ‘acem
Ke’s-i tanbûrı ider sâgar-i Cem
Hem ‘acem hûb ü ‘aşîrânı da hûb
Besteler anda ser-â-pâ mergûb
Bi’t-tabi’ zemzeme-i kürdîden
Hazz ider nerm karârın işiden
Gûş olundukça ‘aşîrân nevâ
Şevk olur dilde nev-â-nev peydâ
Kıl ‘arazbâr ile ‘aşkı inhâ
‘Arz-i bâr olmasun ol şûha dilâ
İdemez ‘aşkı nühüfte dil-i zâr
Ney gibi nâlesin eyler izhâr
İtse gerdâniyeden yâr âgâz
Sarılur boynına bâzû-yi niyâz
Demlenüp feyz-i baba tâhirden
Nâyı itdi nefes oglı ney-zen
İtse tahrîr-i dügâh ile negam
İki telliye döner şakk-i kalem
Ger mugannî ide âheng-i sabâ
Devha-i dilde olur gonçe-güşâ
Olsa ol şûh müberka’-ruhsâr
Dem-i nev-rûz açılur zülf-i nigâr
Çârgâh oldı hoş-âyende makâm
Her murabba’ olur anunla be-nâm
Rekb olur kâfile-sâlâr-i havâs
Yürür anunla katâr-i enfâs
Nagme kim beslemedür kûçekden
Oldı bir şu’be ile perde-şiken
Ger hüseynîyi bileydi zühhâd
Gayrı itmezdi Yezîdâne ‘inâd
Nagme-i vech-i hüseynî bâ-necd
Seyyid-i kavme virür hâlet-i vecd
Leb-i dil-ber müterennim oldı
Gül ‘izârı mütebessim oldı
Zîr ü bemle negam-i zîr-keşîd
Virdi râmişgere sad şevk-i cedîd
İtse âheng-i horâsân dil-ber
Âdemi şâh-i Horâsân eyler
Bûselik nagmesin itdi cânân
Agzını öpecegüm geldi hemân
Bûselik ile ‘aşîrân idicek
Şevk ile raksa gelür heft felek
Büzrüg âgâz idince cânân
Büzrüg ü kûçegi eyler hayrân
Türkî-darb ile makâm-i ‘arabân
Beste olsa urılur bu dil ü cân
Zîr-gû olsa da mutrib meselâ
Zîrgûle ider anı bâlâ
Negamât ile idüp ‘azm-i hisâr
Oldı dil sûr-i neşâta dizdâr
Râh-i tahkîkde bî-kayd-i mecâz
Huzzî-i nâka-i çeng oldı hicâz
Dinle gel bezmde savt-i ‘uzzâl
Zülli terk eyle de zâhid ‘izz al
Mûsıkî râhatü’l-ervâh oldı
Rûh her kâleb-i eşbâh oldı
Kıl o perçemle siyeh-mest âvâz
Bezm-i meyde iderek ey şeh nâz
O dem ‘uşşâkı muhayyer eyle
Nâ’il it zevki olursa neyle
Ger muhayyerde idersen cânâ
Bûselikden gelür ‘uşşâka sadâ
Fikri zîr-efgen olup kasd itmez
Aşagı togrı miyândan gitmez
Savt-i dil-keşveş açık gitme gönül
Örtülice gerek âheng-i dühül
İtme dildâra muhayyerde niyâz
Çıkmasun sünbüleye çak âvâz
İtmesün nâle o gûne ‘uşşâk
K’iştihârıyla tola Şâm ü ‘Irâk
Bir muhâlif negam ile ne ‘Irâk
Pür olur küngüre-i seb’-tıbâk
Kişi sultân-i ‘Irâk olsa bile
İştihâr âfet olur cân ü dile
İtme feryâd ü figân ey dil-i zâr
İtse de kâküline beste nigâr
Nagme üslûb-i segâh ile ider
Gûşdan hûşa irüp rûha eser
Sanma kim hüsn-i sadâ hâlîdür
Mâye-i câzibe-i hâlidür
Zâhidâ karçıkar eylerken sâz
Kır çıkar var mı gör anda âvâz
Kûdek-i nagmeye âvâz-i hüzâm
Perde rabtıyla ider şedd-i hizâm
Nagme alçaklıgı ko ey zâhid
Evc ma’nâdan olur hep vârid
Nereden geldügin idrâk eyle
Ta’nı ko sâmi’anı pâk eyle
Hüsn-i savt ile bulur ehl-i dilân
Sâlik-i merhale-i ‘aşka hemîn
Nagmedür bedreka-i râh-i yakîn
İtdi sâz-i kalem-i nâdire-kâr
Sâmiyâ nagme-i temmetle karâr
