Işkuñ yolına baglamışam ney bigi kemer
Böyle gerekdür ol kişi kim olmaya kem er
Kaşlaruña hilâl dimiş bir bahışda cân
Bârîk-bîn olan kişi olmaya kej-nazar
Bâœ-ı sabâ meger güzer itdi saçuña kim
Cân kohusı-y-la oldı hevânuñ dimâgı ter
Kevser-durur dudaguñ ve’n-Necmidür
Göñlüñ Hadîddür yañaguñ sûretü’l-Kamer
Câœû gözüñ ne sihr ohıdı nergise ki anuñ
Rengin sarardur uş yerekân renc-ile seher
Zülfin benefşe virdi perîşân idüp yile
Anber saçuñ hevâsını itdi heves meger
Cânum hayâlüñi gözüm içinde ider taleb
Gavvâs bahra düşmese girmez ele güher
Cân râzıdur ne dirse lalüñden Ahmedî
Rengîn ü ter gerek söz ü şîrîn ü muhtasar
