Işkuña ehl-i nazar baht-ı hümâyûn didiler
Kapuñuñ kullugını devlet-i efzûn didiler
Gören agzuñı aña teşne-durur Âb-ı Hayât
Cânları mest ider bu leb-i mey-gûn didiler
Akl u cân u dil ü dîn-ile ele girür-ise
Ayaguñ topragı anı sana magbûn didiler
Cân virenler saña cîmin göriben saçlaruñuñ
Kâmetüñe elif ü kaşlaruña nûn didiler
Aklı olanlar gözüñüñ fitnesini göribenüñ
Melek ü hûr dahı ola buña meftûn didiler
Ehl-i Bagdâd-ıla Hwârezm bahup yaşlaruma
Bahr katında n’olur Dicle vü Ceyhûn didiler
Ahmedî hâlini zülfüñde ne dir görenler
Unudıldı haber-i Leylî vü Mecnûn didiler
