Kadrini Bilen Görse Hilâl-i Ramazânı

Arpaeminizade Sami

? - 1733
  • 561 okuma
  • 7 yıl önce
  • Yorum Yok
0 ● 5 0 Oy

Kadrini bilen görse hilâl-i ramazânı
Mihrâb idinür secde-i şükr itmege anı

Ahsente zihî mâh-i mübârek ki tulû’ı
Pür-behcet ü şevk itdi dil-i tâ’atiyânı

Cerm oldı fetîl-i siyeh-i şu’le-i gufrân
Geldükde çerâg-i mehe nûr-i samedânî

Çün pîr-i riyâzet-keş-i nûrânî-i tevhîd
Ham-geştedür iksâr-i perestişle miyânı

Bogmak içün ‘ifrît-i siyeh-gerden-i nefsi
Olmış müteheyyî’ açup âgûş-i benânı

Zann itme tehî çeşm-i basîretle kıl im’ân
Pürdür ni’am-i rahmet ile kâse-i hânı

‘Aynıyla gümiş mükhüledür sürmesi müşkîn
İtmekde cilâ-yâfte çeşm-i nigerânı

Ya’nî o veliyyü’n-ni’am-i ‘âlemiyân kim
Besler zer-i ihsânı ‘akîdeyle cihânı

Ol gurre-i garrâ-yi mükerrem ki çü beyze
Tugra-yi sa’âdetdür anun cây-i nişânı

İ’câzdur el-hak bu ki bir lûle-i bârîk
Ser-şâr-i hurûş-i yem-i nûr ide cihânı

Sîmîne-pül-i cedvel-i nîlî-i felekdür
Kim savmun ider ceyş-i sevâbı güzer anı

Kad-ham-şude medd eyledi bâzû-yi kabûli
Ahza tuhaf-i dest-i du’â-yi dil ü cânı

Ol tuhfe-i da’vât ki efvâc-i melâ’ik
Elden ele tâ ‘arşa dek îsâl ider anı

Ol da’vet-i makbûle kim iftârda eyler
Sıdk ile velî-ni’metinün menkabe-hânı

Şimden girü hîç gam yemesün gürsine-çeşmân
İtsün şeker-i şükr ile pür dürc-i dehânı

Sîr eyledi zîrâ o kerem-kâr-i cevâdun
Ser-tâ-ser-i âfâkı nevâl-i ser-i hânı

Nûr-i bereketle çü meh-i rûze-sirişte
Ser-sufre-i cûdındaki her pâre-i nânı

Ol mün’im-i bî-minnet-i sâhib-yed-i ‘ulyâ
Kim zîr-i nigîn itdi kefi bahr ile kânı

Ne bahr ü ne kân nokta gibi kıldı ihâta
Pergâr-i yed-i himmeti bu kevn ü mekânı

Feyz alsa eger bahr-i muhît-i kereminden
Eyyâm-i bahârun şecer-i reşha-feşânı

Bir katre ki gülzâra tarâvet vire min-ba’d
Seyl-âb-i nemâ hâne-harâb ide hazânı

Şeb-nemleri dür bergi zümürrüd gül olup la’l
Reşk itdüre hüsn-i çemene bâg-i cinânı

Mânende-i seyl-âb olıcak menba’-i insâf
Şemşîr-i kef ü kilk-i serî’ü’l-cereyânı

Sâf oldı ruh-i âyîneveş sâha-i devlet
Mahv eyledi hâr ü has-i âşûb-i zamânı

Tab’ıdur o üstâd-i nesic-bâf-i ‘adâlet
Kim mâha ider hâle gibi câme ketânı

Rengînî-i vasfıyla ider cûşiş-i ma’nâ
Fevvâre-i âbiş-hor-i yâkût zebânı

Mîzâb olup âb-i güher-i midhata hâme
Bu nev’a ider bâg-i suhanda seyelânı

Memdûh-i cihân âsaf-i yektâ-yi zamân kim
Dünyâda bulınmaz ana bir vech ile sânî

Ol âsaf-i rûşen-güher ü sâf-derûn kim
Yâda gelicek tab’ınun evsâf ü beyânı

Ser-nâme-i ta’bîrde mahsûs olayazdı
Elfâzdan evvel ser-i hâmemde ma’ânî

Sadrü’l-vüzerâ revnak-i dîvân-i mu’allâ
Pür-cûd ü sahâ dâver-i bî-şibh ü müdânî

Edhem-şiyem ol âsaf-i a’zam ki vücûdı
Olmakda cihânun sebeb-i emn ü amânı

Düstûr-i felek-rütbe k’olur mühre şeref-bahş
Çün mihr eser-i kurb-i ser-engüşt ü benânı

Hallâk-i ezel zâtına itmiş dem-i hilkat
Çâkerlige ta’yîn hıred-i nâdire-dânı

Yâd eyleyüp insâfını bir âh ile ‘uşşâk
Nerm eyledi ol rütbe dil-i saht-i bütânı

Hûbân idicek tehyi’e-i leşker-i müjgân
Şemşîr-i nigâha bulamaz seng-i fesânı

Debbûs-i ciger-kâh-i celâlin eger ansa
Sad bîm ile hussâd-i kesîrü’l-halecânı

Çün rîze-i elmâs ezilüp kalb-i dürüşti
Tesmîm ide te’sîr-i hased hod-be-hod anı

Dâg-i gam-i hırmân ile sûdâger-i kâmun
Bâzâr-i tasavvurdaki kâlâ-yi ziyânı

Ger hârice çıksa ola tamga-zede-i sûd
Şeh-bender-i eltâfı kabûl itse zamânı

Oldukça süvâr esb-i kamer-zîn-i vakâra
Hurşîdün olur burc-i esed sanki mekânı

Ol hing-i sebük-tâz-i hümâ-cilve ki sehven
Gösterse eger râkibi irhâ-yi ‘inânı

Bir lahzada mir’ât-i mücellâ-yi felekde
Timsâli ider bî-meded-i per tayerânı

Ol yekke-süvâr-i sipeh-ârâ-yi haşem kim
Yakdı şerer-i na’li çerâg-i deberânı

Rûşen-güherâ sâf-dilâ pâk-zamîrâ
Ey hâtem-i ikbâle viren nâm ü nişânı

Sensin o hıdîv-i kader-endâz-i şeref kim
Asdun çü meh-i rûze sipihr üzre kemânı

Fahr itse vücûdunla n’ola sadr-i vezâret
Kesb eyledi teşrîfün ile rif’at-i şânı

Teşrîf ne teşrîf ki bu vakte gelince
Bir ferd makâm itmedi zâtun gibi anı

Ser-tâc-i ümem bahr-i himem zübde-i ‘âlem
Hurşîd-’alem lutf ü kerem menba’ ü kânı

Çün çeşme-i mihr itdi kefün cûşiş-i zerle
Müstagrak-i envâr-i kerem hurd ü kelânı

Hâmûn-i temennâda ider reh-ber-i cûdun
Tay-sâz-i reh-i tûl-i emel kec-revişânı

Yanında döner deşt-i ebed dîde-i mûra
Yok cilvegeh-i midhatinün hadd ü kerânı

Endîşe bu matla’la ider tab’a ifâde
Sahrâ-yi medîhündeki ‘acz-i cevelânı

Bin yıl kalem ol deştün ola peyk-i devânı
Hulyâda bile kat’ idemez hadd-i beyânı

Çün vâdî-i vasfunda tamâm oldı tek-â-pûy
‘Atf eyleyelüm cânib-i da’vâta ‘inânı

Vird eyleyelüm da’vetüni subh ü mesâda
Fevt itmeyelüm gaflet ile rûz ü şebânı

Sâmî idelüm penc namâzun ‘akabında
Meşgûl-i du’â penc-havâs-i dil ü cânı

Her sâlde erbâb-i dil ihlâs ile tâ kim
Mihrâb-i niyâz ide hilâl-i ramazânı

Mahfûz idüp âfâtdan Allâh vücûdın
Emsâl-i kesîreyle müşerref ide anı

Arpaeminizade Sami

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir