Leb-i la’lin hayâl it gûşe-i ‘uzletde pinhân ol
Dilâ hem kân-ı gevher kıl özüñ hem gevher-i kân ol
Eger tahsîl-i derd itdüñse düş kûy-ı harâbâta
Seni gene itdiler çünkim mukîm-i künc-i vîrân ol
Tokınsa tîr-i mihnet ger mübâhât ile gögsüñ ger
Soyınduñ ‘arsa-i rindâne girdüñ merd-i meydân ol
Ko emvâc-ı belâ gelsün nasîbin rüzgâr alsun
Derûnuñ derdini keşf itme sen deryâ-yı ‘ummân ol
Düşer bir ‘ukdeye gâhî küdûret kesb ider tâli’
Gerekse mâh-ı tâbân ol gerek mihr-i dırahşân ol
Zamâne eylemez hürmet amân virmez dem-i fursat
Gerek dervîş-i dil-rîş ol gerek şâh-ı cihânbân ol
Yüzüñ ey gonca-leb dürme bize cevr eyleyüp turma
Açıl gül gibi handân ol salın serv-i hırâmân ol
N’ola hûrşîdveş başuñ göge irdiyse hüsn içre
Ser-efrâz-ı cihân ol çâre-sâz-ı derdmendân ol
Şeref virmez dür ü gevher kemâl olmaz zer ü zîver
Hüner kesb it hüner bahr-i fazîlet kân-ı ‘irfan ol
Kabâ-yı câh ile âdem geçinsün her kaba câhil
Güher göster güher meydâna gir sen tîg-i ‘uryân ol
Yine rûz-ı visâlinden dem urdı bâd-ı subh ey dil
Kul olduñ nice yıllardur bu gün ‘îd irdi kurbân ol
Dilâ âhuñla yakduñ milket-i Rûmı nedür derdüñ
Gedâ-yı kûy-ı yâr olmak dilerseñ Mısra sultân ol
İrişdükçe sehergâha münâcât eyle dergâha
Devâm-ı devlet-i şâha du’â-gûy u senâ-hvân ol
Degülsin medhine kâdir ne deñlü tutsalar mâhir
Gerekse Rûmda Bâkî ‘Acem mülkinde Selmân ol
