Libâsı n’eyler olınca tenâsüb-i a’zâ
Yerinde cümleten esbâb-i hüsni ser-tâ-pâ
Kıyâma gelse hırâm eylese kıyâmet olur
Anı görün hele tursun o kâmet-i bâlâ
Şikâr olur sanur iller bana ol âhûyı
Rakîb-i seg ider ammâ ki anı hep peydâ
Revân olursa n’ola hâk-i pâna sîm-i sirişk
Ayaguna senün ey serv-kad akar dünyâ
Arayı tîg-i kalem kat’ idermiş ey Sâmî
Kılıçla söyleşürüz gâfil olmasun a’dâ
