Matla-ı nûr oldı yaruñ yüzi şöyle ki âfitâb
Hûb matladur kim eydür buña Bismi’llah cevâb
Gözlerümdedür hayâli kâmetüñüñ lâ-cirem
Yiri servüñ çeşme-i ruşen olur yâ cû-yı âb
Gönlümi saçuñda bulam gösterürseñ yüzüñi
Kim bulınur gicede yiten çıhıcah mâh-tâb
Agzuñı gonca sanurdum göricek ol noktada
Teng-durur tengsüz vallahü alem bi’s-savâb
Dâyimâ ışkun benüm göñlümde dutmışdur makâm
Genç ol yirde bulınur kim ola ol yir harâb
Dilerem kim varlıgumı yoluña terk eyleyem
Birlik anda olur ki götrile ara yirden hicâb
Ahmedi lalüñde ne gûher nihândur dir-iken
Sözi odından eridi su bigi dürr-i hoş-âb
