Meclis-ârâ-yi safâ bülbül-i gülzâr-i tarab
Rind-i âlüfte sebük-rûh hoş-âyende-kelâm
Ahsenü’s-savt-i cihân ya’nî Mü’ezzin Çelebi
Kim virürdi negamı sâmi’aya zevk-i tamâm
Nagmesi râhatü’l-ervâh-i kulûb-i ‘uşşâk
Dilde kalmazdı nevâsıyla nühüfte âlâm
Büzrüg ü kûçegi dil-beste-i âvâzı idüp
Dillere olmış idi mâye-dih-i şevk ü garâm
Hâce şâyân idi olmaklıga şâgirdi anun
Hem-çü def ana sezâ halka-be-gûş olsa Gulâm
Mûsıkîde hele bir perdede üstâd idi kim
Zühreye kâdir idi itmege ta’lîm-i makâm
Merdüm-i yek-tenedür nâdir idi mânendi
Çârgâh üzre sürûd ideli bu heft ecrâm
Devr usûliyle ser-âgâz ideli mutrib-i çerh
Gelmedi hoş-nefes böyle mugannî-i be-nâm
Bu durur ‘âdet-i sâkî-i galat-bahş-i sipihr
Gâh zehr-âbe virür geh şekerîn-şerbet-i câm
Nakş-i kânûn-i felek böyledür eyler lâ-büd
‘Ömrün âgâzını zîr-efgen-i mızrâb-i hitâm
Pîr-i çengî-i muhâlif-negamât-i gerdûn
Sâz-kârında komaz kimsenün âheng-i nizâm
Sîne çün kâse-i tanbûr olur elbette tehî
Olup işkeste bu târ-i nefes-i süst-kıyâm
Sarsar-i merg esâsından ider ber-kende
Penbe-i cism bulursa ne kadar istihkâm
Hâsılı eyledi ber-nehc-i beyân-i pîşîn
Dehrden bu dahı ber-çîde bisât-i ârâm
emri irince didi cân baş üzre
İtdi şevk ile çemen-suffe-i firdevse hırâm
Sâkî-i kevser idüp rûhını sîr-âb-i neşât
Ola ravzât-i bihişt içre kadeh-nûş-i merâm
Yâ İlâhî be-hak-i ravza-i sultân-i rüsül
Rahmetünle ola ‘işretkedesi dâr-i selâm
Râstdur terk idicek savt-i segâhı târîh
Evc-i me’vâda Mü’ezzin Çelebi bula makâm
Sene 1129
