Her dem cigerde var ola bir kanlu dâğumuz
Eyleñ du‘â söyünmeye yanar çerâğumuz
Düşdük tarîk-i meykedeye câm-ı belâden
El çekmezüz ecel sımayınca ayağumuz
Her dilde olmalı [vü] dirilmekdür işimüz
Derd ehliyüz bizüm [de] bulunursa sağumuz
Biñ söyleseñ kelâmuñı nâsih éşitmezüz
Cennet sadâsı ‘ışkıla pürdür kulağumuz
Çekdük livâya ÂHÎ édüp göz yaşın seylâb
İklîm-i ‘ışkı almağa gördük yarağumuz
