Dôstlar duşman dahı hercâyî dil-ber sevmesün
Hâne hâne seyr édici şâh-ı hâver sevmesün
Ğonca göstermez yüzin zülf ile örter rûz u şeb
Mü’min olup bir kişi çâk başlu kâfir sevmesün
Yâdlar ile devr édici ‘ayş u ‘işretde müdâî
Âşinâ kanın içer bu dehre beñzer sevmesün
Gül gibi mahbûb olup hercâyîlık ‘âdetcigi
Bülbül-i bîçâreler hercâyî güller sevmesün
Taşlar ile dögünüp ırmağ-veş ÂHÎ yine
Su gibi her yana akar kimse dil-ber sevmesün