Muhavvil kamu ahvâle kazâdur
Pes aña çâre teslîm ü rızâdur
Kaza olur kamu halka iñan-keş
Anuñ-çun fikri kamunuñ hatâdur
Kazânuñ iktizâsıdur kamu iş
Rızâ ol iktizâya pes sezâdur
Hezârân nakş gösterür felek kim
Tasavvur âyînesinden cüœâdur
Rızâ vâcib kazâya çün görürsin
Kazâ bu çarh iden iktizâdur
Hakuñ takdîrine tedbîr n’itsün
Çün anuñ işi bî-çün ü çerâdur
Eyü yavuz çün andandur ne kim var
Pes ara yirde bu ne mâcerâdur
Çü hall ü akdden nesne yog elde
Tarıkmak pes bu işde ne revâdur
Cefâsı çok hevâ vü âb u hâküñ
Sipihr ü mihr ü encüm bî-vefâdur
Dün ü gün ömri tohmın ögüdürler
Bu gerdûnî ki gerdân âsiyâdur
Cihân ikbâline ne aldanursın
Ki anuñ ikbâli kalb-i lâ-bekâdur
Ne cân-dârû bulam dirsin cihândan
Şifâ çün anda hem şekl-i şakâdur
Görüp kalbin külâhuñ lâle bigi
Yire ur lal-ise kim ol anâdur
Serâyıñuñ finâsı olsa gül-istân
Ne assı çün ki hem-şekl-i fenâdur
Asâ bigi itme tekye mâla anı
Elüñden yire ur kim ejdehâdur
Felekde olma âşinâ kim anda hûrşîd
Sabâh u şâm kana âşinâdur
Semâ vü arza ibretle bakup bil
Anı kim Hâlik-ı arz u semâdur
İbâdet itmek aña eyle âdet
Ki tâat itmek ayruga hebâdur
Riyâ vü zerki ko tâat iderseñ
Ki zerrâk ehli neft ü bûriyâdur
Amel itseñ taleb kılma sevâbı
Evâb-ıçun amel bî-şek riyâdur
Çü hazz-ı nefs-içün idildi tâat
Aña merdûd olmaklık cezâdur
Bu nefs emmâre cânuñ düşmenidür
Anuñ defini itgil kim gazâdur
Gider ol kâfiri yâ mü’min eyle
Ki ideler aduñı Gâzî Bahâdur
Hicâb oldur aradan götürilse
İrişdüñ aña kim nûr-ı bekâdur
Cihândan kim cihândur gider elden
Vefâ itme taleb kim pür-cefâdur
Bu dûd-endûd kül-handa taleb kıl
Anı kim gül-şen-i nûr u ziyâdur
İresin câviœân reyhân u revha
Bulursañ anı ki ol cennet-serâdur
Dilerseñ ol makâma irişesin
Aña uy ki ol kamuya reh-nümâdur
Şefî-i halk Ebû’l-Kâsım Muhammed
Resûlu’llah ki imâm-ı enbiyâdur
Aña teşrîf-geh Nûn ve’l-Kalemdür
Gehî Tâ-hâ vü Yâ-sîn ve’d-duhadur
Felek hidmetdedür dergâhına anuñ
Anuñ-çun kavs bigi ol dü-tâdur
Tevâzula yolına baş kodı gün
Ki tozı ayagınuñ kîmiyâdur
Gerek aña idile iktidâ kim
Cemî-i âleme ol muktedâdur
Ezelde ber-güzîde itdi anı Hak
Fe-lâ-büd lâ-yezâl ol Mustafâdur
Kerâmetde enbiyânun tâcıdur ol
Saâdetde sirâc-ı evliyâdur
Ne Mûsî isdeyüp buldı ne Îsî
Anuñ kurbını kim sümme denâdur
İremez kimse Hak kırbına ansuz
Ki hâs-ı bâri-gâh-ı Kibriyâdur
Anuñ yüzi vü kaddi aksidür râst
Ki mâh-ı bed-rû hatt-ı istevâdur
Aña vahy oldı Kur’ân-ı mübârek
Ki zikr ü rahmet ü nûr u hüdâdur
Rikâbına enbiyânuñ itisâmı
Cenâb-ı evliyâya müttekâdur
Vücûdı sûretâ soñ geldi ammâ
Kamuya manîsi-le ol mübtelâdur
Ki nokta dâyirey-çün oldı gerçi
Ki nokta dâyireye ibtidadur
Çün evvel fikr ü âhırda ameldür
Pes ol hem mübtedâ hem müntehâdur
Günâhumuza ki oldı harf-i illet
Şefâat eylese ayn-i şifâdur
«enânuñ gül-sitânında Ahmedî’yi
Bilürsin kim ne mürg-i hoş-nüvâdur
Aña senden şefâatdür vazîfe
Saña andan vazîfe çok senâdur
