I
Kalmasun dilde hayâl-i mâ-sivâ
Yâ İlâhî ‘aşk-i pâkünle senün
Olsun endîşem visâlün dâ’imâ
Yâ İlâhî ‘aşk-i pâkünle senün
II
Cümle eşyâda tecellîn nûrı var
Bu mazâhirde zuhûrun âşkâr
Rü’yete cân ü dile vir iktidâr
Yâ İlâhî ‘aşk-i pâkünle senün
III
Cümle şey fânî vü vechün lâ-yezâl
Eyledi her şeyde dil seyr-i cemâl
Yâ İlâhî ‘aşk-i pâkünle senün
IV
Yandı cân-i zâr nâr-i fürkate
Bizde ise yok tahammül hasrete
Koma fürkatde irişdür vuslata
Yâ İlâhî ‘aşk-i pâkünle senün
V
Varlıgumı cümle nâ-bûd eyledüm
Varlıgum yoklukda mevcûd eyledüm
Mâ-sivâdan kat’-i maksûd eyledüm
Yâ İlâhî ‘aşk-i pâkünle senün
VI
Sâmî-i dil-haste olmışdur garîb
Derde dermân itmege sensin tabîb
Eyle ana şerbet-i vaslun nasîb
Yâ İlâhî ‘aşk-i pâkünle senün
