Yeşil tarlalarda buğday yükseliyordu
Ayak bileklerine kadar.
İştirak ediyordu hale kendiliğinden
Tespihimde yeşil taşlar.
Uzandık koyu gölgelerle kenarına
Saadet ve şükürle parlayan anın
Büyük ve mavi bir su gibi
Karşımızda genişleyen havanın.
Vardı ki memnun oluyorduk,
Kalbe âşina bir şekil.
Daha derinden ve uzak,
Vakit ve sevda değil.
