Nazar İtdüm Bu Çarh U Bu Medârâ

Ahmedi

1334 - 1413
  • 564 okuma
  • 7 yıl önce
  • Yorum Yok
0 ● 5 0 Oy

1
Nazar itdüm bu çarh u bu medârâ
İder degül kimesne-y-le müdârâ
Ne kayser kor ne kisrâ vü ne hâkân
Ne ›ahhâk ü Ferîdûn u ne Dârâ
Selâtîn kanların dökdügini çarh
Şafak gösterü-durur âşikâra
Medâr-ı çarhuñ olsa-y-dı karârı
İde-y-di Mir Sülmânla müdârâ
Benefşe göge boyandı anuñ-çun
Kayudan lâle uş yandı karara
Ezelde olasın işitdi_anuñ-çun
Biñar ahıtdı gözden seng-i hârâ
Gözüm yaş dökdi_anuñ-çun zî hacâlet
Neçün kan dökmedi bu yüzi karar
Anuñ-çun od u çeşme zâr aglar
Urur taşları gögsine bu taglar

2
Ne gözde vardur ansuz rûşinâyî
Ne sabr-ıla göñülde âşinâyî
Anuñ-çun ney bigi zârı idüben
Yile virdi beni_anuñ vây vâyı
Felek kimlere ider gör zevâli
Cihân kimlere ider gör cefâyı
Kanı ol hazm u azm ü baht u devlet
Kanı ol tâc o taht u pâdişâyî
Yile virdi felek ol tâc u tahtı
Yire baturdı ol kûs u livâyı
Yir altında nice itdi zebûn gör
Anuñ bigi şeh-i kişver-güşâyı
Nice bogdurdı bûmı zâga görgil
Tavuk bigi_ol saâdetlü hümâyı
Ezelde çün bu-y-ıdı aña takdîr
Mukadder olan işlere ne tedbîr

3
Cihândan gitdi_Emîr Sülmân dirîgâ
Dirîgâ nâzenîn sultân dirîgâ
Bahâr aglar ki çiçekler biterken
Yire girdi_ol gül-i handan dirîgâ
Yüzini zülfüni y✠iden eydür
Döküldi lâle vü reyhân dirîgâ
Süleymân-ı zamândı Mîr Sülmân
Yile vardı müsülmânân dirîgâ
Dirîgâ husrev-i İrân ki öldi
Dirîgâ server-i Tûrân dirîgâ
Dil ü cânlar anuñ derdine düşdi
Bu derde yoh-durur dermân dirîgâ
Anuñ eyvânı yıhıldugı içün
Toludur kubbe-i keyvân dirîgâ
Kime kim bakasın vâ hasretâdir
Kimi kim göresin vâ kürbetâdir

4
Kanı ol devlet ü ol kerr-ile fer
Kanı ol saltanatla taht u efser
Kanı_ol hüsn ü cemâl-i mülk-ârây
Kanı ol zûr-ı bâzû-yı dil-âver
Kanı_ol dâd u dihiş ol adl ü insâf
Ki yiryüzini itmişdi münevver
Diye-y-düñ ol-durur akl-ı mücessem
Sana-y-duñ ol-durur rûh-ı musavver
Yile nicesi gitdi şems-i tâbân
Yire nicesi girdi mâh-ı enver
Kemân-ı çarh ne oh atdı aña
Ki_ider aklı anuñ sehmi muhayyer
Bulınmaz sebze vü çiçekde revnak
Ki_anuñ-çun mâteme düşdi ser-â-ser
Anuñ-çun goncanuñ yüregidür baş
Bulut dahı anuñ-çun döker yaş

5
Bu çarh-ı pîr kim yohdur emânı
Esirgemedi ol şâh-ı cüvânı
Zihî dâg-ı ciger kim zâg-ıçun çarh
Sürer tûtî-yi tûbâ âşiyânı
Pelîd agacını büyütmeg-içün
Kesüp kopardı ol serv-i revânı
Şeyâtîn leşkerini cem idüben
Helâk itdi Süleymân-ı zamânı
Kılıçsuz ne-çün öldürdi_anı eflâk
Diyeyim saña bu râz-ı nihânî
Biten yirden hemîn lâle ola-y-dı
Dökülse topraga bir katre kanı
Bu lutf u hulk kim var-ıdı anda
Neden esirgemedi çarh anı
Penâh-ı millet-idi Mîr Sülmân
Ümîœ-i ümmet-idi Mîr Sülmân

6
Yir ü gök anuñ-ıçun agladı zâr
Ne ins ü cin melâyik hem be yik-bâr
Nice karardı ol ser-sebze gül-şen
Yeşermişken sabâ yili-y-le gül-zâr
Bah eşcâra ki nice subha degin
Anuñ-çun zârı ider mürg-i eshâr
Bilür bî-ayblıgın âlim-i gayb
Nişe gadr itdi_aña bu çarh-ı gaddâr
Anuñ-çun subh itdi tonını çâk
Gice kara geyüp kan aglar uş zâr
Mesâkin n’ylesünler ki_ol gideli
Diyâr-ı lutfda kalmadı deyyâr
Çü lutf-ı mahz idi_anda yog-ıdı kahr
Ne hikmetdür ki kahr itdi_anı Kahhâr
Hakun hikmetlerine kimdür âgâh
Hatâdan kim didüm estagfiru’ullah

7
Bilâ-noksân-ıdı anuñ kemâli
Bilâ-hadd-idi_anuñ izz ü celâli
Aña hem-tâ gele dirseñ vücûda
Düşinde kimse görmeye_ol muhâli
Vücûdı cûd-ı mahz itdi zi mevcûd
Ki hâk itmişdi halka genc ü mâli
Cemâli hüsni cümle yirdedür kim
Yire sohdılar ol hüsn ü cemâli
Kanı ol şîr kim kan agladurdı
Kılıcı Rüstem ü âb-ıla Zâli
N’ireye vardı ol sadr-ı maâlî
N’ireye vardı ol sadr-ı maâlî
Bulurdı her fakîri_anuñ atâsı
İrerdi her garîbe_anuñ nevâli
Ol-ıdı ol eimme desti-gîri
Ol-ıdı ol meşâyih dil-pezîri

8
Oturdugında tahta Mîr Sülmân
Dir-idi anı gören ki_uş Süleymân
Ol-ıdı revnak-ı İslâm u dîn kim
Anuñla hoş-dil-idi her müsülmân
Başını çekmiş-idi_eflâkden dün
İ veh ki_oldı bugün hâk-ile yik-sân
Helâk itmege şeh İsfendiyârı
Bu zâl-i çarh gör nice_itdi destân
Anuñ-çun kanlar aglar mâh u hûrşîd
Şafakda pes nedür bu dökülen kan
Cihândan gitdi ol kaçan geliser
Cihâna aña beñzer bir cihân-bân
Yir altında selâtîn çohdur amma
Melik Sülmân bigi yoh hîç sultân
Hak emri-y-le cihândan gitdi ol şâh
Nedür çâre aleyhi rahmetu’llah

9
Anuñ-çun var-durur kâyim-makâmı
Ki_anuñ-çun idebilür intikâmı
Kılalum ilticâ der-gâhına_anuñ
Dua-yı hayrın idelüm temânî
Kılınc anda kılıc anda anuñ-çun
Muti eyledi cümle hâs u âmi
Ne-durur Rûm var-durur ümîœüm
Ki feth ide kılıcı Mısr u Şâmı
Dilerseñ Ahmedî ismet belâdan
Anuñ ihlâsına it itişâmı
Eger devlet dilerseñ baht bigi
İşiginde_ihtiyâr eyle makâmı
«enâsın u duâsın it şeb ü rûz
Getürme dilüñe ayruh kelâmı

Ahmedi

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir