1
Dil çeşmüne nice ola hem-râz der-’akab
Her gûşede nigâh-i suhan-sâz der-’akab
Bîm-i nigehle zülfüne cân atdı murg-i dil
Bir âşyâna düşdi ki şeh-bâz der-’akab
2
Şeh-bâzlar şikâr-i gurâb oldı ‘âkıbet
Mânend-i bûm hâne-harâb oldı ‘âkıbet
Yek-lahza hod-nümâyî-i pâ-der-rikâbdan
Ehl-i gurûr berk-şitâb oldı ‘âkıbet
3
Mahv olur çünki vücûdun gider isneyniyyet
Sâmiyâ ‘âlem-i kesretde görürsin vahdet
Şübhesüz bil ki ene’l-Hak dimesi Mansûrun
Oldı kalbinde nümâyân hemân bu hâlet
4
Yek-reng-bîn-i evc ü hazîz ol taleb budur
Şeb-nem ile telakkî-i mihre sebeb budur
Ol mû-miyânı seyre zarîfâne nazrayı
Kıl der-pes-i kafesçe-i müjgân edeb budur
5
Şehr içinde şimdi bir hurşîd-i meh-ruhsâre var
Hüsn-i ‘âlem-sûzına yılduz kadar âvâre var
Ey perî-rû çarpılur mı her büte mînâ-yi dil
Cânda bîm-i kalb-i sahtun gibi seng-i hâre var
6
Gönül şitâbdadur pûyegâh-i gussada hayf
Kümeyt-i tîz-rev-i câm ile yetişmez keyf
Sakın sakın nigehi mest-i hâb-i sengîndür
Bile fesân-zededür hancer-i müjeyle o seyf
7
Pür-sûz olıcak gerdişi mînâ-yi niyâzun
Âteş saçılur katrelerinden mey-i nâzun
Dikkatle nigâh eyle kim eşkâl-i hakîkat
‘Aks-efgen-i âyînesidür deyr-i mecâzun
8
Nûş eyledükçe câm-i mey-i âbgîneden
Dil zevrak-i kadehle geçer âb-i kîneden
Râz-i dile olur suhan-i âteşîn delîl
Şu’le zuhûr ider ser-i genc-i defîneden
9
Olma dil-beste visâl-i sanem-i nev-nâza
Bâgda virmez imiş mîve nihâl-i tâze
Hüsnün evrâkını eylerdi perîşân âhum
Rişte-i hattun ile baglamasa şîrâze
