Ne devrân muvâfık ne tâli’ müsâ’id
Kolın boynuma salmaz ol sîm- sâ’id
Zamîrin şikest itme erbâb-ı ‘aşkuñ
Yine saña râci’ yine saña ‘â’id
Yiter kirpügüm kûy-ı ‘aşkuñda cârûb
Üzilsün kesilsün hemân rîş-i zâhid
Ferâgat güzel sevmeden tevbe meyden
Zehî re’y-i bâtıl zehî fıkr-i fâsid
Sözinden ne gam Bâkıyâ müdde’înüñ
Sana mâ’il olınca ‘âlemde şâhid
