Ne vefâ var cihânda vü ne karâr
Fe’ttekû’llahe yâ ûli’l-ebsâr
İy vefâ isdeyen bu dünyîden
Leyse fî’d-dârı gayrüküm deyyâr
Gaflet-ile geçürdüñ eyyâmı
Vakti oldı iderseñ istigfâr
Gâfil olma ki saña düşmendür
Nefs-i emmâre câhidü’l-küffâr
Nefsi akluña itmegil gâlib
Kılma dîvi ferişteye sâlâr
Rengine bahıban yigit sanma
Ki cihân pîre-zen-durur gaddâr
Sûr hengâmı irdi iy hufte
Vakti-durur ki olasın bî-dâr
Bu mugaylana şöyle kalduñ kim
Düşmez öñüñe ravza-i gül-zâr
Dut ki dutduñ diyârı ne assı
Çün ne deyyâr kalur u ne diyâr
Ten yire girür aña ne cübbe
Baş yile varur aña ne destâr
Niçe edvâr döndi vü döniser
Ben ü sensüz bu gümbed-i devvâr
Ne gerek başda bunca bâd-ı gurur
Çünki hâk olısardur âhır-ı kâr
Topragı zerre zerre ister-iseñ
Kaş u gözdür tolu vü hatt u izâr
Niçe Yûsuflaruñ ki hasret-ile
Dökdi kanın bu gör ki merdüm-hwâr
Dehr Nûşîn-revândan aldı revân
Çarh Dârâşı eyledi berdâr
Şîr-i merg Erdeşîr’i kıldı zebûn
Gûr Behrâm-ı Gûr’ı itdi şikâr
Dehr efsûnına ne Rüstem ü Zâl
Çarh destânına ne Sâm u Süvâr
Aç gözüñi hazâna eyle nazar
Aña bahma ki tâze oldı bahâr
Cüz müdâre ne çâre var ki müdâm
Bizüm üstümüze döner bu medâr
Akluñ azdur iy dost bilmezseñ
Ki azdurur sini az-ıla âzâr
Subh-hîz ol ki saña zevk vire
Dem-i müstagfirîne bi’l-eshâr
Sadef olup sehâb feyzini iç
Hayz-ı bintü’l-ineb nedür zinhâr
Selsebîl-i halâli ister-iseñ
Var bu zehr-i harâmdan ol bîzâr
Ki evvel işi cünûn u arbede
Ki âhır işi belâ vü renc-i humâr
Ne bagışlar kişiye ol iflâs
Ne virür âdemiye ol idbâr
Ne ider âşıkını ol meflûk
Ne kılur sâhibini ol bîâr
Selesü’l-bevl ider ü gaseyân
Hafakân eyler ü sudâ ü devâr
Nef-i dünyîde bu vü ukbîde
Vekınâ rabbenâ azâbe’n-nâr
Akıl mîzânını koma elden
Ki oldur erkân-ı âleme miyâr
Zulme göñlüñi itmegil mâyil
Leyse li’z-zâlimîne min ensâr
Adli iş it ki adl-ile bulasın
Dünya ukbîde devlet ü dîœâr
Yevme yuhyînüñ añlayan sırrın
Ola bîzâr zerden ü kıla zâr
Yi yidür mâlı kim yidürmez-iseñ
Olur ol mâl âkıbet saña mâr
Nazar itme kimesne aybına kim
Kamu aybuñı örte ol Settâr
Afv it kimse cürm itse saña
Tâ ki afv ide cürmüñi Gaffâr
Yüce dut himmetüñi kim Kâdir
Kadr-i himmetçe arturur mikdâr
Göñlüñi tevbe saykalı-y-la arıt
Dutdı-y-ısa günâhdan jengâr
Pûte-i dînde hâlis ol ki yirüñ
Ola dârü’s-selâm nime’d-dâr
Zikrin it her nefes Hakkuñ tesbîh
Şükrin it dem-be-dem anuñ tekrâr
Pîşe it tâatin bahâr u hazân
Âdet it kullıgını leyl ü nehâr
Emri-y-ile yürür anuñ encüm
Hükmi-y-ile döner anuñ edvâr
Cümle zerrât-ı âsümân u zemîn
Birligine ider anuñ ikrâr
Anuñ evsâfını kim ide kıyâs
Anun eltâfını kim ide şümâr
Ol kemerden ki tâatına anuñ
Baglanılmaya yig-durur zünnâr
İt resûlini kıdve kim giresin
Huld gül-zârına maal-ebrâr
Kehf-i ümmet hulâsa-i «akaleyn
Şems-i millet Muhammed-i Muhtâr
Ol ki dîn ravzasını tâze ider
Min gavâdî sehâ’ihi’l-mizrâr
Bâg-ı devlet anuñladur ser-sebz
Ki hayâtü’n-nebâtı bi’l-emtâr
Zübde-i cümle kâyinât oldur
Ke’l-yevâkîtü mühcetü’l-ahcâr
Dîn esâsını ol ider mamûr
Şer darına ol-durur mimâr
Sîretidür mekârimü’l-ahlâk
Sûretidür meşâriku’l-envâr
Kapuña gelmişem şefâat uma
Yâ şefîaz-zünûbı ve’l-evzâr
Kıl devâsı-y-ıla şefâatüñüñ
Üşbu bîmâr derdine tîmâr
Ahmedî vird it nebî medhin
Cânuña bi’l-aşiyyi ve’l-ibkâr
Ol nebî medhidür sözüñi iden
Gayret-i nazm-ı gûher-i şeh-vâr
Sözlerüñ fazluña yiter şâhid
N’ola hâsid ider-ise inkâr
Söz çog illâ ki korharam diyeler
Hâtıbü’l-leylü mutnibü miksâr
Söz-durur söz eser kalan bizden
Fanzurû’ badenâ ile’l-âsâr
