Ol ne şeydür kim anun şekli ‘acîb
Cânı var hem cânı yok emr-i garîb
İsminün harfi sekizdür bî-gümân
Nısfı çâr ammâ ki üç söyler zebân
Gögsine bir kaç hadeng urmış felek
Zahrına varmış ucı yokdur yelek
Elsüz ayaksuz kurı tendür hemân
Lahmı yok baksan sayılur ustuhân
Perdesi var sâzveş bir turfe şey
Lîk ne tanbûr ü ne kânûn ne ney
Elde tutar kadrini bilen kişi
Gice gündüz ülfeti olur işi
Ekserî bâlâ-nişîn-i i’tibâr
Pest olur gâhîce hem-nâlân ü zâr
Gicelerde hırkaya başın çeker
Sînesini çâk ider vakt-i seher
Bu lugaz hallini söyler her kese
Kûh-i Kâf ile varan mülk-i Fese
