Ol tıfl-i nev-resîde ki dâg urdı cânına
Kundak bırakdı şahs-i dilün hânmânına
Halhâl olur ayagına san duhter-i rezün
Sâkî alınca câmı hilâl-i benânına
Kâmil-’ayâr mı diyü ol rûy-i zerdini
Noksân idüp sürer mihek-i imtihânına
Ol mâh-pâre destine hınnâ-fürûz olup
Kâfûrî şem’ yakdı gümiş şem’dânına
Sâmî helâk ider beni çeşm-i mükahhalı
Bilmem ki cân otu mı kodı sürmedânına
