Rakîb ol âfitâba karşu kendüye mekân itmiş
Gören dir mihr-i rahşân ile Mirrîh ıktırân itmiş
Yazarken hâşiye âyât-ı hüsnünden hat-ı müşgîn
Komışsun noktasın hâlünden agzunda kemân itmiş
Dil-i sûzânum içre tîr-i dil-dûzun gören eydür
Semenderdür miyân-ı âteş içre âşiyân itmiş
Yolında öldügüm hâk oldugum görüp işigünde
Kilâb-ı kûyun alup üstühânum sürmedân itmiş
Şeb-i zülfünde gönlin güm idüp sezmiş dehânundan
Lebün gülmiş kızarmış ‘Âşıka anı ‘ayân itmiş
