Ruhında gerçi kim zülfi niçe diller helâk eyler
Düşenler âteş-i sûzâna dûdından ne bâk eyler
Ferîd iken melâhat ‘arsasında hâl-i yekdânun
Senünle kim ola ‘âlemde bahs-i iştirâk eyler
Sebû ile refîkâ lutf idüp bir hûb sâkîye
Şu dem ki cism-i efsürdem felek ser-cümle hâk eyler
Nice şûr oldugın bile ser-i ‘âşıkda şol dem ki
Mezârumda biten şâh-ı güli sûfî süvâk eyler
Tecellî-i cemâl-i yâre bî-tâkat olur benzer
Seher geh Tûr-ı Sînâ gibi ‘Âşık sîne çâk eyler
