Sad bâreka’llâh bâreka’llâh ol şeh-i pür-cûda kim
Desti cihânı eyledi müstagrak-i bahr-i ‘atâ
Ol pâdşâh-i bahr ü ber hâkân-i İskender-eser
Sâhib-livâ-yi mu’teber şâhenşeh-i fermân-revâ
‘Adl ü kerâmet menba’ı şems-i velâyet matla’ı
Dergâhınun her mısra’ı şeh-bâl-i sî-murg ü hümâ
Sultân Ahmed bin Muhammed ibni İbrâhîm hân
Âb-i ruh-i ‘Osmâniyân dürr-i yem-i cûd ü sahâ
Ecdâdı ervâhını şâd itdi o sultân-i cevâd
Hayr-i müberrâtı ziyâd oldı selefden bî-merâ
Buldı suyın dîn ü düvel mîzân-i ‘adliyle güzel
Sîr-âb olur her bir mahal lutfıyla pür-neşv ü nemâ
İskenderâsâ evvelâ idüp kemerlerde binâ
Sedd ile kıldı cem’-i mâ’ ol dâver-i kişver-güşâ
Cûş idüp Istanbula âb oldı ricâli kâm-yâb
Sultân-i dîne şeyh ü şâb itmekdedür hayr-i du’â
Yâ şehr-i pâk-i Üsküdâr olmaz mı reşk-i her diyâr
İn’âm ü lutf-i şehryâr idüp ana icrâ-yi mâ
Her sûda kıldı âşkâr nice ‘uyûn-i hoş-güvâr
Sâhilde hod ol çeşmesâr âyîne-i ‘âlem-nümâ
Hak ‘ömrini efzûn ide kalbin safâ-meşhûn ide
Âfâtdan me’mûn ide şâh-i cihânı dâ’imâ
Âsâr-i hayrı dem-be-dem itmekde halkı mugtenem
Şimdi bu cây-i muhterem oldı ‘aceb cây-i safâ
Me’mûr-i hükm-i muhkemi olup vezîr-i a’zamı
Ya’nî vekîl-i ekremi dâmâdı İbrâhîm paşa
Bu câyı âbâdân ide icrâsını fermân ide
Bir ‘ayn-i nev-bünyân ide kim olmaya mânend ana
İdüp o da sarf-i himem su yerine harc-i direm
Yapıldı az müddetde hem bu çeşme-i feyz-âşinâ
Oldukça cârî rûz ü şeb her lûlesi olmaz ‘aceb
Hızr ü Sikender teşne-leb olursa ger sâgar ana
Bu ‘ayna ey sâfî-derûn destüni kevser gibi sun
Her katre-i safvet-nümûn olmakda zîrâ cân-fezâ
Hakkâ kim oldı bî-nazîr bu çeşmesâr-i dil-pezîr
Bânîsine ecr-i kesîr ihsân ide Bârî-Hudâ
Bâb-i hümâyûna karîb devlet-serâya virdi zîb
Ma’mûr ide hayy-i mücîb bu hayrı tâ rûz-i cezâ
Târîhi ger ilhâm ola tab’-i hümâyûna n’ola
Pîrâyedür Istanbula bu tarh-i sultânî binâ
İdüp şeh-i ferhunde-fâl inşâd-i târîhin hayâl
Bu mısra’-i şîrîn-me’âl oldı şeref-bahş-i revâ
Sâmî be-âyât-i kadîm itmem dürûg Allâh ‘alîm
Şâhid yeter tab’-i selîm budur me’âl-i müdde’â
Kâdir midür inşâdına tanzîrinün îcâdına
Şâ’irlerün üstâdına levh ü kalem işte salâ
Olup şehenşâh-i cihân hayra muvaffak her zamân
İde mü’eyyed kâm-rân hallâk-i bî-çûn ü çirâ
Ser-tâc olan târîh içün bu mısra’-i pâkîzedür
Aç besmeleyle iç suyı hân Ahmede eyle du’â
Sene 1141
