Sarı çiçek sarvan kurmuş naz ilen
Aşıklar da keman ilen saz ilen
On beşinde yeni yetme kız ilen
Seni yaylamanın zamanı dağlar
Sarı çiçek sarvan kurmuş oturur
Yaz gelince taze otlar bitirir
Bir yel eser rayihasın getirir
Güllerin leylağa karıştı dağlar
Türkmen evleri de çevrilir konar
Güzeller suyundan içer de kanar
Altın küpe kulakta mum gibi yanar
Görüşün efkarım artıyor dağlar
Karac’oğlan der ki çöktüm oturdum
Yaşım on beş idi yüze yetirdim
Kulağı küpeli bir yar yitirdim
Gümanım köşende kalıyor dağlar
