rüzgârın şarkısı dindi
silindi ışıltısı akağaçların
bir karanfil daha düştü intihar akşamına
sen gittin
artık sonsuzca gittin
hangi hatmi açar artık bu kentin parklarında
örselenmiş yüreğinde gecenin
alıp gittin beklemeleri de
gittin
hangi dingin uykuda seninle giden
hangi düş avutacak yastığımda unuttuğun geceyi
bir bıçak kırıldı içimde
ey aşk
koru beni
yeniden başlamalar kapatsın kapıları
çeksin perdeleri alışkanlıklar
ödenecek ne kaldı
aşka
ah, yürüsem
bütün sokaklarını yürüsem ay ışığının
bütün kederleri denize giden
