Seyl-âbı gözümüñ n’ireye kim güzar ider
Şavk-y-ıla yüzüñüñ anı lale-zâr ider
Cân güherini yoluña ben hak ider-iken
Yüzüm-ile gözüm zer ü mercân nisâr ider
Rengîn hayal-ile lebüñüñ vasfını yazan
Çün yüzüñüñ sözin aña nakş-ı nigâr ider
Çîne iletdi râyihâsın zülfüñüñ sabâ
Müşg ol hevâyı isteyü terk-i diyâr ider
Yüzüñ firakı itdi gözümi siyâh-baht
İnsâna ne cefâ ki ider rûzigâr ider
Hûrşîœe bakaram yüzüñüñ sâyesi diyü
Her olmaz iş ki var kişiye ıztırâr ider
Rûşen bu kim yüzüñden alupdur misâlini
Bu sanatuñ ki yir yüzine nev-bahar ider
Tatvîl iden sıfâtında agzuñı añıcak
Ol teng kâfiyede sözi ihtisâr ider
Gün gice çadırında nihân oldı kim yüzüñ
Bu encüm arasında anı şerme-sâr ider
Uyku harâmdur baña ki efsûnı gözüñüñ
Her kirpügümi gözlerüm üstinde hâr ider
Ne sır-durur ki sıfr bigi noktası agzuñuñ
Hüsnüñ şümârınuñ birini sad-hezâr ider
Gönlüm karâr itdi-se zülfüñde ne âceb
Kim kamu halk gice iricek karar ider
Ne şîr-gîrdür senüñ âhû gözüñ aceb
Kim şâh kılıcı bigi cânlar şikâr ider
Sultan Muhammed ol şeh-i hûrşîd-dil ki çarh
Fermanı kutbınuñ yöresinde medâr ider
Hak anı saltanat çün ezelde itdi ihtiyâr
Zî bahtiyâr kim anı Hak ihtiyâr ider
Tâcı anuñ saâdetidür ki itdi ser-firâz
Bahtı anuñ müsâadeti pâyidâr ider
Olur zerûr gözine nergis bigi ahterüñ
Her yirde kim anuñ atı ayagı gubâr ider
Sûsenle sebze nîm-çesini mehâbetüñ
Boynına düşmenüñ dilese Zû’l-yfikar ider
Teşbîh iden sehâba sehâvetde elüñi
Kendüzini sehâba medâyih-güzâr ider
İy niçe telh ü şûr çeker bahr aña degin
Kim ebr katresin güher-i şâh-vâr ider
Sinüñ sehâñı gör ki nice bir nefesde anı
Şöyle ki hâki yil tagıdup târümâr ider
Baş komayanı tahtuñ ayagına rûzigâr
Gerçi ki tâc-dâr ola vü tâc-ı dâr ider
Düşmenlerüñ hezîmet-ile kar-ı zâr olur
Her kanda kim kılıcıñ irüp kâr-zâr ider
Gerdûn teferrü itdi-se sen ana kalma kim
Anuñ bekâsı-çun seni Hak bürdbâr ider
Kâgıd bigi iki yüzlü olanı saña çün kalem
Hak karasuya birbir ü zâr u nizâr ider
Lutfuñ cihandan eyle götürdi cefâyı kim
İtmez kimesne itse anı zülf-i yâr ider
Giderdi fitneyi kılıcuñ var-ısa eser
Andan ol ola kim anı çeşm-i nigâr ider
Adlüñ süreli dünya yüzinden mezâlimi
Neydür hemîn ki iñleyü kendüyi zâr ider
Hâk itdi gevheri elüñ ol korhudan kaçup
Pûlâd içinde kendüye muhkem-hısâr ider
Kılıcuñ anı şöyle ki altunı hakdan
Zah-ıla çıkarup nite kim hak-hwâr ider
Bu fakr-ıla göz üstine îdâne Ahmedî
Saçu ayaguña güher-i âb-dar ider
Ne gûherem bile-y-di nedür kadr ü kıymetüm
Olsa-y-dı bir kişi hünere itibâr ider
Yokdur güher-şinâs hemîn bu-durur sebeb
Kim her deni beni yirüben hâk-sâr ider
Bilen kişi bıdâatümi ilm ü fazldur
Baña şiâr itdigüm eşârı âr ider
Bu çarh-ı bî-karâr niçe kim medar ider
Sayf u bahâr düzer ü leyl ü nehar ider
Virsün karar ömrüñe Perverdigâr kim
Adlüñ cihânı ravza-i dârü’l-karar ider
Ol Kirdigâr fazlı-la itsün saña atâ
Ol lutfı kim idicek anı bî-şümâr ider
