Her gün adını fısıldamaktan
Bütün şiirlerim isyanda
Resmini çizmekten bütün kâğıtlarım yasta
Ne zaman sen diye başlasam
Bütün kalemlerim kendi ucunu kırmakta
Yalnızlık diz çöktü yalnızlığıma
Acılar boyun eğdi acılarıma
Ve sabır da pes etti artık sabrıma
Şimdi sıra bende
İki gözüm iki musluk
Bir açsam
Seni boğacak
İki elim iki ateş
Bir tutsan
Avuçların yanacak
Anla artık
Yokluğun bir matkap gibi içimi deliyor
Bu son seslenişim sana
Bu son seslenişim
Kapına bir çılgın geliyor
İçimde bir yanardağ
İçimde bir fırtına
Senin de alıp götürecek bil
Çıktığın an karşıma
Ahmet Selçuk İlkan
Kayıt Tarihi : 29.5.2015 11:54:00
