Sinemi yakıyor sılanın aşkı
Deli gönül farımadan yetişek
Mor çiçekli yaylaların çağıdır
Güller solup kurumadan yetişek
Kalkmış bizim elin dumanı karı
Nalbant Yaylası’nın geldi baharı
Türkmen güzelleri dönmeden geri
Göç yüklenip yürümeden yetişek
Günden güne artar gönlün yarası
Cennet olmuş o cennet’in merası
Germeç yaylaları Meydan Deresi
Boz dumanlar bürümeden yetişek
Dünya kurulalı yaşayan dağlar
Her tarafı zümrüt olur bu çağlar
Veysel’i hatırlar sevgilim ağlar
Göz yaşları kurumadan yetişek
