saklı kan satar sana
acemi kalçalarıyla plastik orospular,
darmadağın bir vücut taşır kutsal suçun da
ve takılır kalır ilk ve son mutluluğun
uzun çubuklar arasında bıçaklanan yataklarda.
dön bak çıkageldiğin ömre,
eski sevgililerin elyazılarıdır tenindeki kırışıklıklar,
açılır, geçmişin dalgalarına boyun eğip boğulan aklın
ölüm, hayata orada ant içirtir
ve kapanır sahte, parlak ışıklar!
belki de
tam uzanıp öpecekken gerçeğin yaralı, bedbaht yüzünü
süslerin gerisinde ansızın beliren karanlık delikleriyle
reddedilmesi imkânsız, bir teklif olur artık intihar!
