Subh-dem bâd-ı seher eyler demâgum müşk-bâr
Sünbül-i ruhsâr-ı yâr olmış meger ki târumâr
Gülşen-i sîne hayâl-i sünbül-i cânân ile
Bir gülistândur tolu şeb-bû ile zülf-i nigâr
Şâm-ı hicrânunda olur dûd-ı âhum pür-şerer
Kim şeb-i rûze kanâdil ile zeyn olur menâr
Hâr-ı nâ-mahremle n’eylersin diyü kasr-ı güli
Gice şebnem taşladı sanma şükûfe jâle-bâr
Hûblar teshîrine ‘Âşık mücerreb görmedüm
Sîm ü zer gibi gerek ammâ hezârândur hezâr
